Menzil Murad Alamazsın

Alırsan mazlumun ahını,
Karartır yüce Allah bahtını.
Bir anda yer ile yeksan eder,
Yerin göğün sahibi,tacını tahtını.

Zulmedersen yetime dula,
Hasret kalırsın hasıra çula.
Hiç ummadığın bir anda
Muhtaç olursun hor gördüğün kula.

Atarsan ona buna iftira,
Söner gönlündeki çıra.
Varlıklı,variyetli olsan da,
Götürür her yol seni zora.

Binersen enaniyet ve kibir atına,
Çıkarsın kör şeytanın katına.
Menzil murad alamazsın,
Bağlanırsan fani dünya sıfatına.

Çalmazsan gönül kapısını,
Bulamazsın insanın safını.
Mevlanın rızasını kazanamazsın,
Sevgiyle silmezsen kılıncın pasını.

Olmazsan muhabbet fedaisi,
Artar gün be gün gönül dağının sisi.
En etkili ilaçları alsan da,
Şifa bulmaz gönül illetinin tedavisi.

Doyurmazsan çocuklarını helal rızıklarla,
Yetinmezler binbir türlü azıklarla.
Sayılı ömür miadın çabucak biter,
Tarifi mümkün olmayan yazıklarla.

Uzatmazsan yardım elini fakire,
Güvenme yaptığın hiçbir zikire.
Şeytani yollarda yolcu olursun,
Hasret kalırsın güzel fikire.

Otursan namertlerin sofrasına,
Mecbur olursun insanın tafrasına.
Çok ünlü tabipler bile gelse,
Merhem olmaz sendeki gönül yarasına.

Düşüp kalkarsan tilki misali kişilerle,
Geçip gider ömür miadın hiçlerle.
Günahların öylesine artar ki,
Taşınmaz olur en güçlü vinçlerle.
29Aralık/2012