Ağır geldi dünya derdi
Solgun çiçek güle döndüm
Yalan oldu insan merdi
Yorgun söze dile döndüm
Gözlerime indi perde
Eşim dostum hani nerde
Gönlüm artık kara yerde
Durgun çaydım sele döndüm
Güz yelleri kırdı beni
Ak kefene sardı beni
Toz toprağa kardı beni
Olgun yardım ele döndüm
Yayılmışım dilden dile
Kırık kalem sundu çile
Beklediğim gelsin hele
Vurgun sazda tele döndüm.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Karakaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/11/menzil-i-maksut.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!