--Menzil/BAHAATTİN KARAKOÇ

MENZİL/BAHAETTİN KARAKOÇ

Şu renksiz, terkipsiz rüzgara es dersin eser,
Sendendir bulutların yağmura, kara dönüşmesi!
Ateş yak dersen yakar, bıçak kes dersen keser,
Sendendir deli kışların ilkbahara dönüşmesi!

; ; ; ; ; ; .

Yüreğim senin ağırlığını taşırken
Sesimi içime saklamışım neye yarar?
Beklentisi olan kuşlarım doruklarda üşürken,
Ben güneşi bıçaklamışım, neye yarar?

Bahaettin Karakoç, Türk şiirinin yaşayan koca çınarı, beyaz kartalı! ...

Elimde, 07.09.1991 tarihinde adıma imzaladığı kitabı MENZİL, denizler deryalar gibi duruyor; Her okuyuşta ayrı bir heyecan duyuyorum. Çağrımız üzere lütfedip geldiği Güneykent Yunus Emre Günü; nü, çağrılıp gittiğim Maraş; ta Dolunay şiir şölenlerini hatırlıyorum, şöyle geriye doğru baktığımda; Bir de Türkiye Diyanet Vakfı; nın ödül töreninde O; nunla birlikte ödül alma şerefine nail olmuştum. Bahaettin abi; nin Beyaz Dilekçe; si birinci olmuş, ben de o yarışmada mansiyon almıştım;

Bu birkaç cümleye sığan hatıralar benim gönül dünyamın, ömrümün unutulmaz günleriydi;

Bahaettin abi, daha başka şiir kitaplarını da adıma imzalamıştır. Bir piri faninin bakışları gibi gözlerimin önündedirler; Ama bu yazının Konusu MENZİL! ...

Aslında bu kitap nasıl anlatılır onu da bilmiyorum. Bir girsem içine boğulacağım diye bir korku sarıyor beni. Her mısraı ayrı bir dünya, her kıtası ayrı bir kainat; Derin okyanuslar mısra mısra önüme seriliyor, yüzebilmek de ayrı bir maharet;

MENZİL, besmeleyle başlıyor:

BİSMİLLAHİ

Sırlı bir gözeden bengisu içer gibi
Senin adınla başlarım her işe Rabbim:
Sana sığınırım nefsimin zehirli oklarından
Ve albenisinden dünyanın.. arınır içim.

Latifsin, Rezzaksın, Azizsin Ey NUR;
Esirgemek, bağışlamak sana mahsustur.

Şiirin okunuşunda alınan duygular abı hayattan başka nedir? Güzel Türkçe; mizin zirvelerinden alayimsema çekiyor gönül göklerimize; Duygular cümbüşü sarıyor yüreğimizi, bazen ürperiypor, bazen derin derin düşünüyoruz. Hani, mizahta, güldürürken düşündürmek, deyimi var ya, Bahaettin Karakoç; un şiirleri de gönlümüzün çöllerine çağlayanlar gibi akarak, edebi hazlar vererek düşündürüyor; Bu şiirler tasavvufi bir atmosfer ama okuyucuyu yormadan düşündürüyor. Zorlamıyor, sıkmıyor,sıkıntı vermiyor;

Okurken zevk alıyorsunuz, heyecanlanıyorsunuz; Manevi hazlar, iklimlerde dolaşıyorsunuz;

Bu tür yazılarda şiirleri tek tek ele almak sayfalar dolusu yazmak ve geniş bir zaman ayırmayı gerektiriyor. Bu bir tanıtım yazısı oılduğu için,şiirlere fazla dalmadan bütün gönül dostlarına MENZİL; i okumanın, menzile atılan ilk adım olacağını hatırlatıyorum...

Yazıyı. Bir Irmağı Boydan Boya Sevdayla Yürümek, isimli şiirinin son bölümüyle noktalamak istiyorum:

Ey benim Muhammedi kaderim ve beyaz sevdam,
Sen son şansısın bütün evrenin net ve saydam!
Yüksek uçmak hakkındır, tüm kuşlardan daha yüksek,
Sevgiliye yatak ören kalbim bir ak örümcek;
Geceler ceylan soluklu, gündüzler gül edalı
Canda bir Muhammed yaşar, süzülmüş ballar balı...

Bahaettin Karakoç