Menşure Öktem Şiirleri - Şair Menşure Öktem

Muhtar emmi habar saldı,toplandık hepimiz avluya
Bir bey gelmiş ankaradan.Hepimiz bekliyoz lafını
Temiz giyimli,efendiden bi beydi işin doğrusu.
Aldı ses veren sopayı eline,başladı lafa:
“Merhabayın ey ahali.Devlet gönderdi beni
Dedi ki git köylüme sor: Desin sana. Nesi var,Nesi yok

Yokluğunda anldım
Hayatın gerçeğini
Hayat sevmek demekmiş
Ve paylaşmak tabiki..
Güleryüzmüş insanı
Unutulmaz biri yapan

Zalım gurbet nettin beni
Kör kuyuya ittin beni
Çok özledim görmeyeli
Silam derim yaram sızlar

Bu bakış bildiğim o bakış değil

Yıllardır sevdiğim sen değil miydin

Tuttuğum ellerin bana yabancı

ANINCA YENiDEN ESKİ GÜNLERİ
İÇİMDEN BİR ŞEYLER KOPUYOR SANKİ
İKİ YABANCI EL SÖKÜP KALBİMİ
BİR ÇÖLE ATIYOR UNUTMAM İÇİN

DÜŞMAN OLDU BANA TÜM SEVDİKLERİM

Usanmışım hayattan
Heyecan durgun şimdi
Binbir masal anlatan
Gözlerin SUSKUN ŞİMDİ

SUSKUN ŞİMDİ gökyüzü

Yüreğimde kambur gibi
Taşıyamam artık seni
Senle ömür ölüm gibi
Titreyip de kendine gel

Orda burda konuşup da

Ne deyim bilmem ki küçüğüm sana
Yüreğine sahip olabilmedin
Durdun da bunca yıl mapus damında
Gönlünü yerlere çalabilmedin

En büyük sırları kalbine gömüp

Dilinden bir tatlı sözcük duymadan
Ölürsem gözlerim açık kalacak
Gönlünde açılan gülü dermeden
Ölürsem gözlerim açık kalacak

Bak ömür geçiyor sona ne kaldı

Ne hayalimde ne de düşümde

Çıkma karşıma istemem artık

Severken yoktun yanıbaşımda