Mensur Tecelli Varol Şiirleri - Şair Men ...

Biz düşünmeyeceğiz de, kimler düşünecek?
Sayısız nimeti cansız doğa mı verecek?

Şişedeki gibi durmaz.
Kaç başın belası alkol!
Derdi, kederi durdurmaz.
Sinsi, kahrolası alkol!

Başları dumanlar kaplar.

Canım kızım, her yerini sergile.
Canım iktidar, her şeyi vergile.
Canım palyaçom, sanatı yergile.
Su kaçıyor, herkes döndü kevgire!

Kur'an başımın tacı, sıkıntımın ilacı.
O, her yerdeyken onu görememek ne acı!

Falan, falan, falan...
Ağzından dökülenler.
Yalan, yalan, yalan...
Bize öğretilenler.
Falan, falan, falan...
Yalan, yalan, yalan...

Allah'ı görmek elbette mümkün.
Bunun için aynaya bakmak yeterli.

Dünya baki değil, fani.
O hayatlar nerde hani?
Hülasa yalnızız yani.
Bize Allah gerek Allah...

Soldu nice taze canlar.

Bizim bir ak sakallı dedemiz var.
'Allah rızası için...' deyip el açar.
Ama Allah'ı bilmez.

O kitap ki, eksiksiz, tastamam kutsal kitap...
O kitap ki, Yaradan'dan kullarına hitap.

O kitap, bana insan olmasını öğretti.
Ne zaman bunaldıysam, o an yanımda bitti.