Mensur Gazel-5 Şiiri - Rizvan Yıldızhan

*** Öfken, nar çiçekleriyle süslenirse eğer kirpiklerinden ateş damlar. O damlalar gönlümü dağlar. O dağlar işlek bir yanardağ olur bende, dumanları tüter gizlice. Baştan başa çilesin…

*** Kırlarda çiçek bayramı var, yüreğin açan her yeni tomurcuktan haber sorar. Yoksa toprağa verdiklerin de mi bir selamı esirgiyor senden? Diyesin…

*** Gözlerinden yağmur bulutları çiseler sessiz ve içli içli. Göğe benzemesi sadece renginden değil gözlerinin, aynı zamanda bulutların memleketi olmasından… Bilesin.

*** Kendi gözlerinden akan suların biriktiği gölde yıkanan! Aç gözlerini de, aklını başına devşir! Yüreğinin ateşiyle çağır kelebekleri ve muradına er bir an önce. Sen gülesin…

*** Ey gölgesine güneşin özendiği sevgili! Mütevazı yürü de, soluk güzellikleri ürkütme. Yoksa yüzü gölgeli bulutlar senin ihtişamından kaçacak delik arayacak. Bilesin…