Yörende, doludizgin at koşturuyor yalnızlık...
Karanlık en koyu kıvamı ile iniyor geceye,
Saniyelerin omzuna, bütün yükünü pervasızca indiriyor yine zaman,
Adam, hiç bitmeyecek bir bekleyişi çekiyor sineye.
Bıçağın sırtında, Ezgin bir adam var yokluğundan habersiz...
Kadın nefes aldığını fark ediyor, varlığına müptela.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta