Mensur Bir Sızı Şiiri - Uğur Sarı

Yörende, doludizgin at koşturuyor yalnızlık...
Karanlık en koyu kıvamı ile iniyor geceye,
Saniyelerin omzuna, bütün yükünü pervasızca indiriyor yine zaman,
Adam, hiç bitmeyecek bir bekleyişi çekiyor sineye.

Bıçağın sırtında, Ezgin bir adam var yokluğundan habersiz...
Kadın nefes aldığını fark ediyor, varlığına müptela.
Çekimser bir aşk, hedefi tam ortasından vuruyor zamansız,
Kaçamak bir öpücük sırasını bekliyor, birazda kararsız.

Kafiyeler havada uçuşuyor, bitişik bir nizam ile...
Adam, bekleyiş bitene kadar nefesini tutmaya hazır.
Karanlık biraz daha koyuluyor...
Gariptir en koyu kıvamını kimse görmüyor!

Ölüm ile dirim arasında bir savaş var.
Bütün silahlar çekilmiş, lakin orantısız.
Adam toz duman olmuş savaş meydanda âmâ
Kadın bir türkü tutturuyor, lâl olmuş dilinde.
Mensur bir sızı, zamansız bir aşkı vuruyor,
Kalbinin tam ortasında.