Menkıbe - Yusuf III (İftirâ)

Şikâyet etti kadın, genç Yusuf'u eşine
Şaşırıp kaldı vezîr, Yusuf'un bu işine

İnanmak istemedi, Yusuf'a sordu önce
Yusuf başını eğdi, dedi ki 'Boynum ince

Fakat hâlim şudur ki, eşinize bakmadım
Ne kendimi ateşte, ne de onu yakmadım

Allah'a yemin olsun ki, kadın beni çağırdı
Olmaz dedi isem de, dinlemedi, sağırdı

Savunmam budur benim, şimdi ne istersen yap
Hakk biliyor gerçeği, Ona'dır ancak hesap'

Vezîr kararsız kaldı, çünkü biri zevcesi
Diğeri ilim olan, gündüzü ve gecesi

Bilenlere danıştı, nedir bu hâle delîl
Dediler 'İkisinden, ancak biridir zelîl

Ve bu da eşinizdir, mâsumdur genç Yusufcuk
Çün gömleği tutulmuş, kaçmak isterken çocuk

Baksanıza gömleği, arkasından yırtılmış
Belli ki eşinizden, oldukça güç kurtulmuş

Yırtılmış olsa idi, eğer gömleği önden
Yusuftur suçlu derdik, özür dilerdik senden'

Vezîr söylenenlere, istemedi inanmak
Ne korkunç bir şey idi, eşini suçlu sanmak

Kadının arkasından, söylentiler dolaştı
Çıkan bu söylentiler, bütün Mısır’ı aştı

Çağırdı bir gün kadın, tanıdık bayanları
İspat etmek istedi, duydukları zanları

Hepsinin ellerine, bir keskin bıçak verdi
Ve çağırıp Yusuf’u, gözler önüne serdi

Şaşkınlıktan kadınlar, ellerini kestiler
Eğerek başlarını, utanç ile sustular

Dedi ki “Ey bayanlar, bakın eliniz kanlı
Meylettiğim o çocuk, işte bu delikanlı

Andolsun Allah’a ki, bir gün benim olacak
Fakat kabul etmezse, zindandır yurdu ancak”

Bu olanlardan sonra, vezir bir karar verdi
Tutukladı Yusuf'u, içinde kaldı derdi

Yusuf zindana düştü, ardından bu kararın
Üzülmedi genç Yusuf, dedi 'Hakkın'dır yarın'

(namrun-18.08.2005)