Menim heç neyim, olmadı.
Belke de oldu...
Men her şeyimi verdim.
Kimiinse her şeyi, oldum,
Hamının neyise vardı.
Hamı almağa alışdı,
Ürek aldılar, teselli aldılar, ümid aldılar.
Canımı, qanımı, güvenimi aldılar...
Aldılar...
Al diyen olmadı.
Anamdan başqa.
Menim heç neyim olmadı.
Belke çıxım gedim?
Hamıdan...
Her şeyden...
Özümden çıxım gedim?
Heç kimin, heç neyin olduğu,
Menim olmadığım yere.
Heç olmasa heç neyim, olsun,
Menim heç neyim olmadı axı...
21.11.2017
Xalide EfendiyevaKayıt Tarihi : 3.7.2018 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İter beni benden mânâlı…zaman denilen o dönence
Hallar beni genden dışarı…ömür denilen bir yelkence.
Gider beni benden nefesli…aman denilen o dönence
Girer beni senden içeri…gönül denilen bir dümence.
Gezer beni kâlpten yorumlu…yaman denilen o dönence
İster beni benden dışarı…ölüm denilen bir erkence!
TÜM YORUMLAR (1)