Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Taşırsan sen ganımı
İste verem canımı
Ehsik goyma yanımı
Menim özüm ceylanım.
Değerli üsdadım çalışmalarınızın her biri birbirinden güzel ve anlamlı türkü tadında bir şiir okudum yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun tam puanımla ant
Taşırsan sen ganımı
İste verem canımı
Ehsik goyma yanımı
Menim özüm ceylanım.
Gara gaş gara gözsen
Ürehte yanan közsen
Dilimden düşmez sözsen
Menim eşgim ceylanım.
****
Kutluyorum ....
sabah sabah okuduğum ilk şiir ..
iyi ki de gelmişiz şiir bahçenize ...
hal yüzümde bir tebessüm öyle şiirinizde kaldık ...
çok güzeldi sevgiye seben yüreklere ne güzel bir selam ...
sevmenin adı gibi ..
tebrikler ...
Kardelen Çiçekleri gurbumuza görücüye gidiyor :)
sabahdan beri şiir bakıyorum güne günaydın paylaşım şiiri hangisi derken, kısmet bu şiriinizeymiş ..
yürekten kutlarım devamını dilerim ..
selam sevgi şair yüreğinize ..
TÜRKÜ TADINDA MÜKEMMEL BİR ŞİİR OKUDUM. TÜM KALBİMLE KUTLUYOR SAYGILAR SUNUYORUM...
Süperdi, süper kutlarım gardaşımı saygılar.
Şairim çok güzel tam türkü tadında olmuş
çalınıp oynayabileceğimiz bir Azeri türkü
severim azeri türkülerini tam puanımla sayfama
alıyorum..
Tebrikler Zerrin TAYFUR
Çok güzel bir çalışma Şive olarak da güzel.Kutluyorum.Yüreğinize sağlık.Tam puan
Lirizm aralanan yepyeni pencerelerden ayrık bir dille gönüllere akıyor.
Müthiş bir anlatım.Naif duygular..
Beğenerek okudum.
Kutlarım.
Erdemle.
kutlarım üstadım . fevkalede ahengli. azeri şivesi de ayrı bir tat. usta kaleminiz daim olsun
Reyhan gohur ellerin
Şeker şerbet dillerin
Şahısan sen güllerin
Menim ay gız ceylanım
Merhaba M.M.REVANLI güzel bir şiir beğeniyle okudum .Üstadım çok anlamlı bir sevda şiiri sevmek kadar güzel şeymi var? İçten gelen duygularla yazmışsınız kutlarım sizi .A dostum sen
çok yaşiyasın yüreğin dert görmesin yağşi şiirlerin hep daim olsun
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
Menim Ceylanım
Adırbaycan balası
Garabağ’da galası
Gözellerin alası
Menim yahşi ceylanım.
Reyhan gohur ellerin
Şeker şerbet dillerin
Şahısan sen güllerin
Menim ay gız ceylanım.
Taşırsan sen ganımı
İste verem canımı
Ehsik goyma yanımı
Menim özüm ceylanım.
Gara gaş gara gözsen
Ürehte yanan közsen
Dilimden düşmez sözsen
Menim eşgim ceylanım.
Garanfilin rengisen
Revanlı’nın dengisen
Üreyimin cengisen
Menim gözel ceylanım.
M.M.REVANLI
saygıdeğer üstadım ;
azeri lehçesiyle sevgi ve özlem adına emek verilerek yazılmış,akıcı ve duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
Bu şiir ile ilgili 70 tane yorum bulunmakta