Menim adım heç kimse,
Ve heç kimseliyim sensizliyimde gizli
Gonag yerinde bir kino önünde gözleyirem her gece seni
Gelmeni gözleyirem,inadına gelmeyirsen?
Sensiz bitmeyir gece,darıkıram senin üçün.
Menim adım heç kimse,
Her sabah,günorta ve sonrası,
Divardakı resme senmiş kimi bakıram.
Seninle karşılıklı içilir sanki gehve.
Menim adım heç kimse,
Izmirde saat güllesine söykenirem,
Körfezi izleyirem vapurları,
Vapurda sülietini izler kimi...
Gülüm,sen hele getdiyin mövsümdemisin?
Izmirde indi sonbahar...
Körfezde külek sovurur sensiz saçlarımı,
Sen hansı mövsümdesin harada kim bilir?
Menim adım heç kimse,
Gel deyirem,gelmeyirsen.
Indi dünene gapılmış günahkar kimi,
Çırpınıram sensiz.
O ise seni severken ne çok günah işlemişem sevmek adına.
Ettiyimiz andlar gelir dilime,
Susuram,sensiz,yorgun,heç kimse kimi.
Menim adım heç kimse,
Sensiz,sahibsiz,sevgisiz,biçare,
Dolanıram boş İzmir küçelerinde yoksan ne çare
Gülüm,getdin kim bilir hansı yalan şehere
Söylemedi deme
Senin olmadığın her yerde
Menim adım heç kimse.
Tercüme Gülnare Esgerzade
İbrahim İmerKayıt Tarihi : 21.12.2009 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.inciler fm de canlı yayınımıza beklerim
http://www.incilerfm.com/
http://www.gulnareleman.tr.gg/
Benimde böyle bir şiir denemem vardı
Kutluyorum.
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (23)