Meniha Kaya : Hayatı, Biyografisi, Eserl ...

Sert bir iklimin taze çocuğuyum,soğuk havalarda çatlamaz artık ellerim.Başarılı bir okul hayatını çeşitli şehir ve ortamlarda geçirdim,arkadaş değil kardeş edindim çevremdekileri ve kardeş sıcaklığında kabul gördüm çok şükür...Herkes kadar insan olmaya çalışan,kanayan yarasına baktığında gözlerinin önü kararan,incitildiğinde feryat-u figan eden,kırıldığında güçlü olabileceğini düşünürken bile gözlerinden akanları silmekten yorulan,tanıdığı kimseler olmadığında salıncağa binmekten hala mutluluk duyan,harflerin kelimelere dönüşümünün eşsiz sürecine hayranlıkla bakan biriyim.bir fidan gibi dalları budanmış,kollarının nekadar yükseğe gidebileceğini,bulutlara yetişip yetişemeyeceğini asla öğrenemeyecek olan biri...herkes kadar yaşanılanlardan nasiplenmiş,şükretmeyi öğrenmiş,aza kanaat getirmiş biri....
Oynamaya hala doyamamış,oynamak için her zaman kaçabilmiş,oyun dönüşlerinde işittiği azarlamalar o tadı eksiltememiş ve ertesi gün yine kaçmaya hazır olmuş bir çocuk...
İçindekilerin özünü koruduğu,kendi doğrularını bulabilmiş,inançlarını yaşayarak kabullenmiş bir delicik belki...
Bir insan evet insan..
sadece...
yalnız...
herzaman insan....