HURUÇ
Göz göze gelemeyen mahcupları,
Köz köze yanamayan sessizler anlar.
Gidersin, göçer ne kadar kuş varsa…
Nefessiz yaşamaklar öğrenir yürek…
Gidersin, gelememişken bile daha,
Şimdi bir merhume yerine kalan…
MENFEZ
Karanlığa gece; bir tutam ışık…
Anlam sofranı ser ruhumuza ey.
Ki ısınsın iliklere kadar her yanımız.
Ki rahmetin kadim tığlarıyla,
Dokunsun beraberlik kumaşımız…
Geçir içimizi o dar menfezden ey.
Şair Bilal YavuzKayıt Tarihi : 1.11.2022 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!