Menfaat Dünyası Şiiri - Adem Durmazer

Dostlugu sevgiyi kalpler hepten unutmuş
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş
Herkes çıkar peşinde bir yol tutmuş
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Gönülleri saran duygular sahteleşmiş
kim kiminle oturup güvenle dertleşmiş
Örf ve adetler zamanla körleşmiş
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Sanki borçlu olacağız her selam verişte
Hep çıkar gözetiliyor yapılan tüm işte
Paralıdır diye yazıyormuş gibi girişte
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Yongayı hep kendimize doğru yonar olduk
Ancak bedenimizi ısıtacak kadar yanar olduk
Şimdilerde hep maddiyata kanar olduk
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Sanki ne Mecnun'u tanımış ne de Leyla'yı
Ne Yunus'u görmüş ne de Mevlana'yı
Haşa gafletle unutmuş gibi yüce Mevlayı
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Bir gülen yüzün var mıdır karşılık sızı
Bir tatlı sözün kaldı mı yapmacık sız
Evlat,ata bilmiyor kendine faydasızı
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Hakkı,adaleti kim umursayıp takıyor
Hangimizin ateşi dost ocagını yakıyor
Küçük dereler bile büyüğe doğru akıyor
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Beyinler doğruya değil yanlışa yorulmuş
Saadete giden yollar sarhoşa sorulmuş
Sevda yaşı döken gözler boşa kör olmuş
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Sözüm dünyaya değil içinde yaşayanlara
Başka kim sebep olabilir ki bunlara
Nuru dökülmüş içi kara dışı kara
Dünya menfaat dünyası olmuş arkadaş

Şeytanca duygular çöreklenmişöze
Faydası yok sol gözün sağ göze
Durmaz ne gerek var ki fazla söze
Dünya menfaat dünysı olmuş arkadaş...