Su fani zamanın altın çağında,
Altını gümüşü vurdu menfaat.
İnsan kilitlendi onun yolunda,
Şeytanın atına bindi menfaat.
Kiminle konuşsan hepside haklı,
Manadan söz eder maddede aklı,
Şimdi bir çok beyin midede saklı,
İlimle irfanı vurdu menfaat.
Döndükçe aşındı düzenin çarkı,
Parayla Allaha koştular şirki,
Eğrinin doğrudan kalmadı farkı,
İzzeti,iffeti vurdu menfaat.
Çiftci İsmail'im şaşkına döndü,
Ne güzeldi umutlar; tükendi söndü,
Eyvah insanlık temelden yandı,
Sayğıyı,sevgiyi vurdu menfaat.
Kayıt Tarihi : 7.4.2015 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Çiftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/07/menfaat-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!