Menevişli Yeşil Gözlerine

Farkettim de bugün, karşılıklı kahve içerken,
Meğer o kadar derin bakmamışım gözlerine.
Her zaman öyle tatlı dilliydin ki konuşurken,
Belki de dalıp gitmişim büyülü sözlerine.

Onca yıl saçlarına sanki hiç gül takmamışım,
Koklarken gülü sanki hiç yüzüne bakmamışım,
Gözlerinden yüreğine sanki hiç akmamışım,
Kim bilir yatıp uyudum belki de dizlerine.

Baktığımda gözlerine, farkettim yeşilini,
Gördüm içinde tek tek parlayan menevişini,
En sonunda buldum aradığım nazlı eşimi,
Nemli gözlerinde rastladığımda izlerine.

Gözlerinin yeşillerinde koşar kaybolurum,
Menevişleriyle göklerde uçar savrulurum,
Her bakışında derin derin yanar kavrulurum,
Kaçar gizlenirim ben kalbinin dehlizlerine.

Öyle yürekten sevmiş ki seni şu garip gönlüm,
Hiç farketmediğim yeşil gözleri şimdi gördüm,
Yine sevmekle geçsin kalan şu vefalı ömrüm,
Kaybolarak gözlerindeki derin gizlerine.

moncer
06/02/18