Meneviş Şiiri - Abdullah Oral

Meneviş

ağır yorgun ayakların
zorlanıyor taşımaya bedenimi
koskoca bir tarih yanıbaşımda soluklanan
örse inen balyozun son tınısında
hürriyet.

ama hala baharındayım umudun
hani şimdi bizim oralarda
çiçeğe durmuştur kardelen
bak baharı örgütlemeye hazırlanıyor
çiçeklenmeye yüz tutmuş dallar

şimdi örse
yeni tınsını kazandırır emekçi ellerim
tavlanmış çelik kızılı bilinç
az sonra meneviş renginde
hazır olaçak bilenmeğe diş tırnak gibi