MENEM ÖZ TÜRKMEN’EM!
Beşbin yıl; Samarra*, Ur**’da Türkmen’em.
Alemde çoh yerde, burda Türkmen’em.
Neçe dövletler gurdum men öz vetanımda,
Men ki; düşmüşem a dostlar, ur***da Türkmen’em…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla