Sonbaharın sararmış yapraklarında doğuyor güneş
Ölüme gebe bir doğumun rengi yaprağın üstünde
Gafilce bir uyku var kahveye çalan yaprağın üstünde
Kerahat rüzgarları savuruyor bir yerden bir yere
Delicesine..
Güz'elleri gibiydi kasvet yüklü imbatlar
Yapraklar gibi boğuyor en güzel düşlerimi
Taşıyor nil gibi içimdeki yaşamın o muştu gözleri
Yüzdürüyor çeyrek asırlık ölü bir yelkenliyi
Bir ağaç gölgesiyle kefenleniyor içimdeki ölü hayaller
Bir damla gözyaşıyla taşınıyor yüreğimin sedefine
Bin hüzün yılıyla bezenip dönecek nazenin bir inciye
Eritecek yıldızları mücella çehresiyle
Kayıt Tarihi : 23.3.2021 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!