Dünyayı dolaşsan bulunmaz dengi,
İnsanı büyüler yerde ahengi.
Çeşit çeşit açar baharda rengi,
Kırlarda yeşerip biter laleler.
Özünde gizlidir balını vermez,
İnsan düşünmüş olsa aklı ermez.
Arıya tozunu kıskanır vermez,
Eğilip üstünden atar laleler.
Bülbüle kızdığı zaman dövünür,
Müdafa yapar kendini savunur.
Yerde güzelliği ile övünür,
Menekşeye güle çatar laleler.
Ne zamanki havaya bulut gelir,
Duman çöker sisin içinde kalır.
Yağmur yağdığı zaman mahçup olur,
Suyunu üstünde tutar laleler.
Kelebekler uçar ona kur yapar,
Gönüllerde sanki fırtına kopar.
Yusuf dokunsa çiçeğini kapar,
Gece olduğunda yatar laleler.
Kayıt Tarihi : 4.7.2010 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!