Menekşeli balkonlarda unuttuğun güneş,
İnsanat bahçelerinde siyaha gülenlerde
Aradığın tebessümde orada.
Hani şu fırtına dindirenlerden.
Efendim ben yorgunum,hüzünlüyüm.
Tarihin tekerrürü bana nasip olmadı.
Kaç kere yüz parçaya bölündüm,
Hiçbirisi o pınardan tatmadı.
Temsil ettim bedeni içinde sen olmadan,
Dudaklarımı oynattım bir pirinç yutsun diye.
Unuttum tarihi öldürmek için,
Tarih özgürce ölenlerin tarihi,
Ve ben özgür değilim menekşeli balkonlarda.
Kayıt Tarihi : 7.12.2021 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!