yıllardır,
bakarım gözüm gibi,
evlatlarım gibidir menekşelerim.
öperim,
konuşurum onlarla,
ama,
bu güne kadar,
hiç çiçek açmadılar...
bazıları,
bir kaç yıl,
bazıları bir kaç ay yaşadı,
sonra kurudular...
bu sabah uyanınca,
İnanamadım gözlerime..
bunca yıldan sonra,
artık,
benim de çiçek açan,
bir menekşem var...
kızıltoprak 03.09.2006
Nursen AteşKayıt Tarihi : 3.9.2006 11:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nursen Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/03/menekselerim.jpg)
Hergün renklerini biraz daha kaybeden insanlığın duygu dünyasın da ne kadar çok açacak menekşeye ihtiyacımız var sayın şaire.
saygılarımla.
Yüreğinizden sevgi ve şiirler eksilmesin.
Kutluyorum sizi.
TÜM YORUMLAR (4)