Kuş misali çırpınırdı şu gönlüm
Seninle güzelleşmişti ömrüm
Aklımdan çıkmadı hiç o iki yaz
Bin sevgili içinde unutamadığım sensin
Sorma bu kadar şıpsevdi misin diye
Gücenme ne olur hoşgör
Bırak Menekşeleri de seveyim
Sana ne desem yetersiz inan ki az
Anla biraz.
Ayrılığın,hain hançeri kanatmıştı yüreklerimizi
Gözgöze gelmek istememiştik giderayak
Dün yine gittim bahçeye ama
Mahzun duygulu yüreğim ağlayarak
Yazık dönmek ne mümkün geriye
Kocaman bir yürek lazım yeniden sevmeye
Yaprakta toprakta gökte seni aradı gözlerim
Seni andım karış karış gezdim tavaf ettim adeta
Yapraklar sararmıştı dökülmüştü yürüdüğümüz yollara
Yaşadıklarımız emsalsizdi şimdi bir kez daha inandım
Polyana oyunuyla geçirdiğimiz o muhteşem iki yaz
Güneş yine sevecendi sıcacık ısıtıyordu ama
Hem sen yoktun hem güller har olmuştu
Menekşeler solmuştu.
Yaz geçmiş bahçemize kış gelmiş.
16 -Ekim2008 -Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 17.10.2008 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bana yaşattığın o yoğun duygular için bir kez daha yok, yok bin kez teşekkür ediyorum.Benim romanımın kahramanı.
'Bırak menekşeleri de seveyim'...Çok güzeldi ..
Kutluyorum sayın Apel....
saygılar yüreğinize...
TÜM YORUMLAR (2)