Menekşe Yaprağı Şiiri - Yusuf Değirmenci

-Yorulursun, dediler, biraz durdum
merakıma merdiven dayadım
ruhum aksi yokuştu; çıktım, çıktım…
vardım ya da vardığımı sandım

adresi belliydi,
sokağını görür görmez
avuçlarımda terleyen yağmura
dokundum ya da dokunduğumu sandım

sonsuzluğun hüznü bu şiirdedir
yalnızlığın haykıran yorgunluğu,
gittiğini biliyordum!
başın göğe mi erdi diye sorsam,
yağmur duracak;
gel ya da hiç gelme…

susuyorum her ayrılıkta,
delirmek, aşkın yarasıymış
inancıma menekşeler serpiyorum,
umut kanıyor gönülden
işte budur diyorum;
aşkına yenik düşen adamın isyanı
sevdim ya da sevildiğimi sandım

unutmak da başka bir aşkmış, sevdiğim;
bir gün yangın olur anılar,
düşlerinden düşüncelerine sıçrarsın
ve yeniden çıkagelirsin, hoşgeldin!

Lozan, 08, 05, 2006