Çocukluğumun korkusuydu,
ölü menekşe renkli ev.
Perileriydi bütün büyüsü.
Korkusunu yaşardım
Henüz korkmadan çıkacak bir kurukafanın.
Göz ucuyla kollardım kendimi çatın dan geçerken
Boğazımda düğümlü bir aaah! çığlık çığlık.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Duygu yoğunluğu su götürmeyen , akıcı bir şiir ama Haldun Beyin yorumlarını da dikkate alarak bir kez daha gözden geçirmelisin...
Yüreğine sağlık...
Biraz daha siirsellik giydirilse, sese ve dize yapisina daha çok dikkat edilse; konusu temasi itibariyle ilginç olan bu siir, biçemsel gömlegini de üstüne geçirmis olacakti. Bu yüzden siiri yazdiktan sonra bir süre demlenmeye birakmak, sonraki okuyuslarinde biçem çalismasi yapma olanagini saglar.
selamlar ve sonsuz sevgiyle.
selamlar ve sonsuz sevgiyle.
Bilirim menekşe kokusunu...
Birde;
Nilüferin.!!!
Sevgiyle Kal...
Tolga Kaan Dönmez
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta