Menekşe Gözlerinde Şiiri - Özdemir Aydın 2

Eyleme !!
Betimsiz yalnızığımın arafında zülfü dağınık öksüzlüğümsün.
Mavi denizler uğuldarken gözlerimde,
Her sabah bir kıyamet kopar şafağın dudağında,
Bir kandil yanar vîrâne şerefemde...
Kumsalda seni öperken, bir okyanus derinliği bırakacak yüreğinde...

Kiraz ağacı gelinlik giyerken,
Babilin bahçeleri seni beklerken,
Gülüşlerin baharlar getirecek, seni severken...
Ak tenin bulut köpüğü ile yıkanırken,
Gerdanın nergis kokarken,
Acem gülü açmaya gebe kalacak....
Kumsalda seni öperken, bir bozkır derinliği bırakacak nar kızılı dudaklarında...

Fırtına vururken yüreğini,
Bulutlar kaplarken şehrini,
Sessizlik adımlarken sokaklarını,
Güz yağmuru ıslatırken menekşe gözlerini,
Çiy yakarken yamaçlarını,
Seni mavi atlasa çizeceğim, şehri İstanbul yıkılacak...
Kumsalda seni öperken, her öpüşüm bir İstanbul yaratacak, menekşe gözlerinde...