Eylül ekim kasın derken
İşte hazanda bitti
Havalar epey soğuk
Kış günü güzdür şimdi
İçimiz dışımız hüzün kokuyor
Gözlerime hayalin doluyor.
Şimdi sen uzaklardasın
Bedenim değil kalbim üşüyor
Ne çabuk geçip gitti o güzelim eylül günleri
Hazanı doya doya kazdalarında yaşarken
İşte hüzün dolu hazan günleri de bitti
Bak sen yoksun diye
Artık açmıyor güz gülleri
Biliyorum ruhumdaki yalnızlığa çare yok
Çare yok camı islenmiş gaz lambasında
Çare yok şerha şerha olmuş vaha nehirlerinde
Her akşam penceremden baktıkça ufuklara
Gurubun rengine boyanmış
Bu hasret akşamlarında
Menekşe gözlerin gelir aklıma.
Bizim sevdamız hayal dünyamızda kalacak
Gerçeklerin acı sonuçları elbet olacak
Bizi aşan engeller var, aşılması çok zor
Bize kalsa her yer cennetten bir köşedir
Nedensiz ve niçinsiz bir dünya istiyorum
Bulutların görevi gündüzü gece yapmak değildir
Onlar yeryüzünde toprakta bereketin ismidir
Yağmur senin gözlerinde yoğuşmuş eylüldür
Kim bilir ne sırlar gizlidir o gözlerde
Bülbülün figanı boşuna değildir hazanda
Solmuş güle bülbül gelir mi
Bülbülün figanı bence boşuna
Her figanda bir haykırış vardır bülbülde
Benim bülbülden ne farkım var
Hicran gecemde kahrolurken acılarımla
Menekşe gözlerin gelir aklıma.
Mevsim güz
Aylardan şubat
Dışarıda kesif bir hayat
İçimde dışımda ayaz bir soğuk var
Hal bu ki benim içimde volkan kaynar
Issız bir geceyi çağırıyor bakışların
Yaprakları sararmış ormandır ipek saçların
Bu gün on dört şubat diyorlar
Sevgililer günüymüş
Hal bu ki sevene her gün on dört şubattır
Bu gece kalpleri ayrı düşmüş
Kim bilir kaç sevgili ağlıyor
Benim gözlerim mehtaba dalıyor
Bel ki gözlerim yıldızlarda aşkı arıyor
Ben senin gözlerinin ışığına muhtacım
Kulaklarında çınlayan bu ses benim çığlığım
Seni çok istesem de yüreğimden çıkaramadım
Gözlerin bana özel bir armağandır
Ruhundaki asalet gönlümün baş tacıdır
Yüreğim ıssız gece bulvarlarına çıkıyor
Herkes güler eğlenirken
Bu ıssız şubat gecesinde kalbim sızlıyor
Bu hicran dolu gecemde
Mehtap ağlarken yakamozlarda
Menekşe gözlerin gelir aklıma.
Kazdağlarının eteklerinden
Yangın renginde indi akşam körfeze
Benim senli hayallerim batıyor her akşam
Midillinin kızıl renginde
Bu sana belki son seslenişimdir
Ama bu bir veda değildir
Beni böyle söyleten hicran sitemimdir
Hasret hançerinin kanattığı ıssız gecemde
Vedalar vuslatsız aşklar için geçerlidir
Hayalimdeki sevdam için vedalar geçersizdir
Ben artık prangası hicran olan bir mahkumum
Umurumda değil Karunların şatafatlı dünyası
Bana yetiyor aşkının tertemiz sevgi hülyası
Kalbimde saklı tutarım sana dair duyguları
Her gün yaşatırım sevdamda hatıraları
İnsanların çoğu hayalinde yaşar aşkını
Yeter ki bir ömür kalp sevsin o cananı
Ben şimdi sensiz uzak diyarlarda
Seni yaşarken hüzünlü hüzzam şarkılarda
Menekşe gözlerin gelir hep aklıma.
Şubat 2024
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 20.6.2024 03:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)