Ben bir makineyim,aşk la çakışırım,
Beni çalıştıran, menekşe gözler,
Bir bakışı ruhumu ateşleyen,
Güç veren,ufkumu açan, sözler.
Hergün görürken bir gün görmesem,
Kırılır kolum kanadim kalmaz neşem,
Bomboş kalmıştır, şimdi gönül köşem,
Kendime getirir, menekşe gözler.
Ona bakarken ateş basar kalbimi,
Konuşurken dili, hapseder beni,
Uzaktaki mutluluk, geliyor beri,
Mutlu ediyor beni menekşe gözler.
O varken güller açıyor beynimde,
Menekşem lavanta saklıyor koynunda,
Sarhoş ediyor beni rayihası da
Mutluluk şahikası menekşe gözler.
Kayıt Tarihi : 11.10.2019 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çağlayan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/11/menekse-gozler-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!