Menekşe Gözler Şiiri - Bahri Yıldırım

Yılların acıları sanki cem eyler durur
Yüreğin sıcağında yanmış menekşe gözler
Özlemek başka bir dert, ayrılık yaman vurur
Yürekleri acıya banmış menekşe gözler

Aşk yağarken üstüne sanırsın feri sönmüş
Vuslatlar hayal olmuş her şey tersine dönmüş
Heba olmuş emekler, dertler üst üste binmiş
Belki de bu korkudan sinmiş menekşe gözler

Bir sevdanın yurduyken her biri olmuş viran
Hiç kimseler kalmamış candan hatrını soran
Çekip gitmiş belli ki, yürekte otağ kuran
Ah edip yüreklere inmiş menekşe gözler

Her birinde dolu yaş dokunsan patlayacak
Her bir damla gözyaşı acıyı katlayacak
Küçük bir umut görse, sanki çağ atlayacak
Belli ki bir şaşkına dönmüş menekşe gözler

Yürek korkuyla dolu, zincirlenmiş her yanı
Yüze yansıyan elem, mahvediyor insanı
Ben yalan bilmem diyor, beni dost doğru tanı
Belki de bir yalana kanmış menekşe gözler

Bir gün bir güneş doğmuş duygular kalkmış şaha
Seven gözlerde umut dua olmuş Allah’a
Sanki yeniden doğmuş aşk olmuş bir kez daha
Bir cananın adını, anmış menekşe gözler

Bir güzel aydınlanmış, silinmiş tüm karalar
Sevdikçe iyileşmiş iflah olmaz yaralar
Ne zaman ikisini, bir Dosteli aralar
Sol yanda sancı iken, dinmiş menekşe gözler