Elimde kurusu çiçeklerin, sen bana menekşenin kokusunu soruyorsun,
Gideni yol değiştirirdi, kalanı ise zaman biliyorsun,
Yolu gitmek mesele değildi ,yolda karşılaştıklarındı.. anımsıyorsun,
Giden giderdi ama geldiğinde,gittiği gibi bulacağını mı zannediyorsun?
Konuştuğun lisanı kimse anlamıyor muydu?
Hangi zamanda yaşadığını kimse bilmiyor muydu?
Ahrazdı bu zemheride , yaşayanlar bunu görüyor muydu?
Seni görenlerin kalbi,korku cığlıkları ile doluyordu.
Her gittiğin yerde bir çiçek tarlası bıraktın,
Çok değil lakin...gözlerden bayağı ıraktın,
Zaman bir gemi,sen ise bir nehir öylece aktın...
Kayıt Tarihi : 5.2.2025 15:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!