Menekşe Şiiri - Teoman Temel Süer

MENEKŞE (aşk hikayesi)

Yıllar,yıllar önce
Yaşadıgımız yerlerden çok uzakta,
Dumanlı sisli dağlarda,
Toprağın üzerindeki doyumsuz beyazlıkta,
Palandöken,kayak merkezinde rastladım sana,
Ne tanışıyorduk,ne adımızı biliyorduk birbirimizin,
Mavi anoraklı,sarı bereli kızdın benim için.
İkili telesiyejde,yan yana düşmek için çabalardım,
Dağda senin izlerini takip ederdim,
Hani düşmüş ayakını inciltmişdin,bir gün,
İlk yardımına koşan olmuş,
Adını öğrenmiştim,o gün,
Menekşe.

Kısa sömestir tatilinde tanımıştık birbirimizi,
Sen mavi anoraklı,sarı bereli menekşe,
Ben Erzurumda görevli teğmen,
Sende beni fark ettiğini söylemiştin,
Lacivert anoraklı,uzun boylu esmer adam,
Gülüşerek anlattık birbirimize,
Kar gözlüklerinden, yüzlerimizi göremeyip merak ettiğimizi,
Bende kestane rengi saçların,zarif ve uzun boyunla dikkatimi çektiğini,
Nede çabuk bitmişti tatil,
Sen İstanbula,ben görevime.

Her gün,her gece seni yaşıyordum,
Bir gün posta,pembe zarflı mektup getirdi,
Açtım okudum,duygu dolu sözlerini,
İçindeki vesikalık resmine bakarak daldım hayallere,
Sarıldım kaleme,buğulu gözlerle,menekşe,
Şiirimi yazıverdim,bir çırpıda,

Hatırlamıyorum,kaç şiir yazdığımı sana,
Şiirlerimi çok beğendiğini,hep defterinin arasında taşıdığını duydukça,
Gururlanıyor,İstanbulda buluşacağımız günü iple çekiyordum.

Ben haziranda izne gelmiştim,
Bebek parkında buluşmuştuk seninle,
Oturduğumuz banka,kalp yapıp,
Atlarımızı yazmıştık içine,
İki saat izin aldığından,
Yat limanı,bebek parkı,muhallebici,
Arasında geçiyordu zaman,
Biz zamanı durdurmak istedikçe,
O daha hızlı akıyordu,bize inat edercesine.

Benim iznim bitmiş dönmüştüm, görev yerime,
Bekleyiş,umut,özlem dolu günler,
Şiirler,mektuplarla geçen aylar,
Eylül ayında gelen mektubundan,
Çıkan kuru yaprak,okumadan,
İçimi acıttı bir anda.

Ailen yüksek tahsilini,İngiltere de tamamlamanı istemiş,
Senin fikrini bile sormamışlardı,
Ayrılığın yakında olduğunu kuru yaprak hatırlatmıştı bana,
Menekşe.

Ben,tayin olmuş yeni görev yerimi bildirmemiştim sana,
Unutmaya çalışırken,menekşemi,
Erzurumdan gelen bir arkadaşım,
Bir tomar mektup getirmişti, menekşem den,
Tarihleri bir yıl önceyi gösteriyor,
Sitem dolu,kendisini terk ettiğimi düşünerek,
Veda ediyordu, Menekşe.

Acaba yanlış olan bir şeymi vardı,
Senle benim aramda,
Tanışmamız tesadüf,
Kaybedişimiz sessiz oldu,
Menekşe.

Evimin bahçesini, donattım hercayi menekşelerle,
Mavi anorağın,sarı berenle,
Hep içim acır,seyrederken onları,
Sen gözümde canlanırsın,
Menekşe,
Menekşe kadar,zarif ve incelikinle.

Uzun yıllar geçti,
Her bebek parkına gelişte,
oturduğumuz bankta,
Dalar gözlerim uzaklara,
Ararım seni,belki raslarım diye,
O günlerdeki hayalinle,
Menekşe.01.10.TEOMAN1983