Menekşe Şiiri - Abdullah Ünal

'Özledim seni' hep demezmiyim
Baharı dört gözle beklemezmiyim,
Rengarenk açılsın istemezmiyim;
Fistanın şal, yemenin şal menekşe..

Ardıma bakmadan gurbete çıktım,
Elimde olmadan, gönüller yıktım
Yeter..! buynu bükük durma; bıktım..
Sazınla türkümü çal menekşe..

Bilinen bir sona yaşamak niçin?
Boğulmak üzremiyim ardından hiçin?
Ağlasam seller gibi, kurtulmak için...
Gözyaşımla, yüzer mi sal..? menekşe

Rabbimin rahmeti güldürür seni
Karı, sepkeni de, soldurur teni
Hayatta birkez kaybedersen deni,
Yeşerir mi..? kırılan dal, menekşe

Hicranın mahkumu; benmiyim zanlı..
Sevinçler, neş'eler bilmem ne yanlı..
Kader küsmüş bana, ufuk dumanlı..
Bir türlü çıkmıyor, fal menkeşe..

Dediler; seyyahı oyna filimde
Kalemi tutumuyor, artık elim de..
Tükendim...bittim.., kaldı mı? dilimde..
Birşey söyleyecek hal menekşe...

Sabır taşım doldu, yetmiyor yen
Allahım.. yoksa değiştim mi ben..?
Bir duygusuza çok, kar gibi kefen..,
Az parçasını da sen, al manekşe....

3 Mart '97
Eğirdir / ISPARTA