İçi bitmiş bir bezelye tenekesinde
Bir imparatorluk kurmuştu menekşe
Çok gösterişli olmasa da canhane
Çok fazla el açmasa da “su” diye
Mor bir çiçek sunardı her doğan güne…
Yaprakları şımarık ve asık suratlı
Saksısı alımlı ve şatafatlı
Heybetli bir sürü komşusuna inat
Onlardan daha mutlu ve daha tatlı
Hepsine bozuk para atardı menekşe…
Her yaprağından düzgün yaşantılar varederdi pür neşe
Kök salacak kadar su ile başlardı mutluluk ve telaşe
Ardından huzur, sağlık, umut peşpeşe
Korku ve endişelerle inlerken her köşe
Sağlam inançlarla gelişirdi menekşe.
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 18:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/28/menekse-21.jpg)
sergiliyor şairin dizelerinde...mor menekşe...
o menekşeler şairin yüreğine..
kutluyorum emegi ve şiiri...sevgilerle..
TÜM YORUMLAR (43)