Haklıydım.
Asırlarca haklıydım hem de.
Kör bıçakların ıslığıyla kovalanmıştım.
Küçük bir tilki gibi saldırırken dört bir yanıma,
Ben her daim haklıydım.
Issız yollarda çılgınlar gibi koşan bendim.
Atlasların en ücra köşelerini talan etmiş bir yalnızlığa sahiptim.
Uçsuzdum,bucaksızdım.
Sensizliğin yoksunluğunu tatmamıştım.
Henüz bağlanmamıştı hayatım hayatına.
Ayak bileklerimden tutup sürüklüyordu zamansızlığım.
Farketmiyordum.
Uyuyordum.
Çam ağaçlarının dallarında asılı kalmıştı gözlerim.
Keklik sürülerini gözlerken unutulmuştular nazar boncukları gibi.
Belki de o yüzden kapılıp gitti bütün umutlarım.
Geçmişe dönüp,
Birer birer düzeltmek istedik hatalarımızı.
Olmadı.
Kestim ayak bileklerimdeki bağları.
Sızladı onlar kadar yüreğim hayli zaman.
Şimdi ince bir sis görüyorum.
Puslu bir düş gibi gözlerim.
Kan tükürdüm uzun zaman.
Soyundum.
Soyundukça ağladım içten içe.
Mendiller dolusu anıyı gömerken yüreğime.
Kayıt Tarihi : 13.2.2014 22:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!