Yine bir karanlıktır tutturmuşsun gidiyor
Oysa senin aydınlığında kibritçi kızlar ısınır
Günebakanlar yüzünü sana çevirir utanırsın
Tane tane toplarlar başakları
Görmediğin şehirlerde kirli bacalar tüter
Bulutlar takılır peşine, anlamazsın
Senin sis bilmez gözlerinde bir başkadır yeryüzü
Yüzünden bir kez olsun parçalar düşmemiştir
Önce uzatırsın saçlarını, saçların parmaklıklar gibi gürdür
Sonra kesersin, parmaklıklar aralanır beni azad edersin
Çoktan kestin saçlarını
Benim sarıya çalan insanlarım vardır bilmezsin
O insanlar çarşı pazar gezerler yüzlerinde kalıplarla
Onlardan olsaydım bu derde düşmezdim belki
İki çarşı pazar gezip kalıplar taşırdım da aklıma gelmezdin acılıca
Benim bu halim olmasa ellerinden pamuklar toplanmaz
Gözünün güneşinden başaklar sararmaz
Kalıplar taşır o kadın, biraz da sarıcadır
Camlar kalınlaştıkça kalınlaşıyor mendilini salla
Kayıt Tarihi : 11.8.2021 09:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Finalde ne kadar yükselebilirdi ki şiir?
Ve finalde çok yükseldi şiir
Çarpıcı bir final sahnesiydi
Anne diyesim gelmişti
Ve ölmemişti
…….r
tebrikler++
TÜM YORUMLAR (3)