Mendilimde Kan Şiiri - Necati Atilla Soykan

Eğreti doğdum dünyaya cebimde yeşil engerek
Tasamı karıncalar bekler, sütten kesilmiş sabah
Aklımı imara açmışımda kapıma kitaplar yıkarlar
Mayam toprak olmasaydı nasıl tutardı sırtım bıçak.

Beni ilkin annem anladı çantamda söğüt ağacı kalem
Her sabah doğuyu batıya küstürürken kör olası kasem
Üryandan kapılar araladım paramparça anahtarlar
Çığlık olduğumda babamla yan yanaydı seccadem.

Bir yanımda yaşamak ağrısı bir yanımın ecel kaygısı
Hep bir anlatacağı oldu ihanetlerin teneffüs arası
Adımı koymaktan korktuğum hiç bir şiirim olmadı
Ölü erkek heykellerin başında siyah şapkalar yarışı.

Yalan dünya denizi üstünde demirden binalar gezer
Kalbim ırmak olmuş Kenan’da akacak kuyular seçer
Bilinmez nedendir karlı dağları ılık rüzgarlar emzirir
Mendilimde kan, penceremi karabasanlar bekler.