Mendilci Kız Şiiri - Mehmet Ali Tuna

Bu sabah yağmur vardı İstanbul yollarında
Soğuk bir mart ayı günlerdense cumaydı
Küçük kızı gördüm ellerinde mendille
Üzerinde ince hırka dudakları titriyordu..

Yaklaştı yanıma korku dolu gözlerle
Uzattı minik elini üşümüştü mecburdu
Ağlamaksı bir sesle mendilini gösterdi
Yüreğim yandı birden ağladım küçük kıza..

Babası yokmuş anneside hastaymış
Beş kardeşi varmış onlara bakıyormuş
Ekmek bisküvi alıp eve götürecekmiş
Gururluydu,bakarken ela çakır gözleri..

Hayat gülümsemedi yinede gülüyordu
Üçbeş kuruş paraya mutluluk saçıyordu
Utandım minik kızdan yanaklarından öptüm
Kaderi değişsin diye Allahıma yalvardım..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
13/03/2007