Mendilci Çocuk Şiiri - Arzu Dinçer

Kağıttan gemiler doldurur hayatını,
Yağmur sonrası sokaklarda oluşan dereciklerden,
Okyonuslara ulaşan hayaller sarar benliğini
Bu sebeptendir ki çok sever yağmuru
Bir de elindeki mendiller kolay tükenir,
Kentin ıslaklığa teslim olduğu gripli günlerinde
Bebek gamzelerinin sardığı
Minik avuçlarında
Akşamın ekmek parası,
Geleceğinin sermayesi saklıdır.
Gün gelirki kağıttan gemiler
Götüreceklerdir O’nu
Çocukların, çocuk gibi yaşadığı
Masal diyaralara
Üvey semtlerin olmadığı,
Çocukların unutulmadığı kentlerde
Küfürsüz ve sıcak kelimelerin konuşulduğu
Duygularına prangalar vurulmamış,
İnsanların, insanları sevdiği
Diyarlarda,
Gözlerin güneş olduğu
Umudun tükenmediği
Bilinmeyen ülke...
Mendilci çocuk,
Bir gün tutunup ufuk çizgisine,
Hayallerinin rotasında
Geleceğini sığdırmak için yüreğine
Kağıttan gemisinde
Başlayacak seyahatine.
31/01/2003-Ankara