Mendil Salladım Şiiri - Ahmet Mustafa Ku ...

Elveda
İş dönüşü pencereler,
Sulara eğilmiş söğüt dallarım.
Sönen sokak lambaları yer yer
Yorgun kaldıırımlarım,
Çığ gibi büyüyen sevdam..
Umutllarım,baharım...

Artık uğurluyorum kendimi,
Gök gürültüsünün dairesi içinde.
Bitimsiz vuruşlarıyla
Kaskatı sabırla,duraksız bir trenle,
Yeni yaşama doğru
Bu kısa süren sirenle...

Bir akşam vakti anılarla köpürtülü,
Solmuş,sökülmüş yastıkla
Donuk benizli,titreyen elle
Meyveler,çiçekler bırakarak
Bu talan edilen bir ömrün ardından
Sonsuzluğa mendil sallayarak...

Hani her çağın bir güzel yüzü vardı,
Nerede kaldı şimdi bunlar?
Düşleri öperek geçmişi yaşıyorum.
Bir ömür cenderesinde çöken
Ağıtlar çarşısına
Artık yaklaşıyorum...