solmazdı yaseminler söylenmese son veda
mine işlerdi aşka yine buruk sesiyle
öyle dalgın bakardı
gözleri vapur iskelesinde
sorar mıydı yılgınlığına hiç:
“neye yarar
sus'a sığınmış bir yürek? ”
yanağında iki damla yaş
titrerdi mağrur ve mahcup elleri
yaralı kalbi kadar
karşı kıyı artık her yer!
diyorum:
iyi olurdu son vapur kalkmasa
kalmasa tek başına biri
paylaşsak acıları bir mendilde
benim olsa yalnızlık mesela
“duyguağan” koysam adını
susmasa tarla kuşu
sevabıma yazılsa tüm günahlar
iyi olurdu
heyhat!
iskelede gözü yaşlı biri var
sen ağla şimdi hayatın gecesi
sen ağla
(8 Kasım 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 8.11.2004 21:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eşini zamansız yitirmiş bir dostumuza...
kendini cezalandırmaktan başka hiç bir şeye..
Sevgiler..Hayatın onu asla yenemiyeceğine inandığım şair..
TÜM YORUMLAR (3)