Menderesin hayatını okuduğumda dikkatimi çeken bir şey vardır. Kafamı kurcalayan, zihnimi meşgul eden ve yüreğimi kanatan bir şey. Bir insan düşünün ki miting alanlarında yüzbinlerce insanın sevgilisi olurken birkaç gün sonra birkaç darbeci guruhun devirmesiyle yapayalnız bırakılsın.
Acaba aylarca süren mahkeme sürecinde içinden neler geçmiştir? Hep bir kurtuluş umudu beslemiş midir? Yoksa bütün bunlar nasıl olur diye içinden geçirmiş midir? Dalgalar yassıadanın kıyılarını yalarken yüreğinde ne fırtınalar kopmuştur? Kimbilir!
Hadi diyelim anarşi çıkmasın, kan dökülmesin diye halkına gönül koymadı. Yaa çocukluk arkadaşı olan yıllarca onun yanında bulunan ve aynı zaman da hükümetinde bakanlık yapmış olan soyadını da taşıyan kişinin yassıada mahkeme sürecinde aleyhine davranmasını nasıl karşılamıştır. Hemen söyleyelim. Darbecilerin İdam öncesi kimle görüşmek istersin soruna verdiği isim, bu çocukluk arkadaşı olmuştur…
Tamamını Oku
ınsanlar herzaman yalınzdır.yetrki dusmeyı gör . ve bugun ki ayakları yere basmayan bizim liderin sonu böyle olcak olursa oda yalınz kalacktır.
çünkü ınsanların etrfafında döndugune bakmayınz hepsı çanak yalayandır..menders te şerriat için çalstı yapamadı ,sanrım uzantısı olan bu hükümet yapacaktır
tebrikler.
insan olarak idam zaman zaman lazım desemde (çocuklara, acizlere karşı işlenen suçlar için) ama gende can vermediğin bir insandan hayatını almak hep şiddetle karşı çıktığım bir durumdur .Şiiriniz normal bir insanın kendini böyle elim bir olay sonrası sorgulaması olduğuna göre duygusal olarak banada isyanı çağırıştırp hatırlattı. Ememğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta