Mutluluk sevmek midir, yoksa sevilmek mi?
Yoksa hem sevmek, hem de sevilmek mi?
Her insan kendi kendini sever, kendince sevilir herkesten daha çok.
Mutlu insan ölür, mutlu davranış unutulur ama ölmez mutluluk,
Baki kalandır o, ölümlerde bile uyanık
Mutlu değilse o zaman her insan,
İstesen olurdu bu kalbim itaatkar bir yürek
Çıkardı etlikten olurdu bir yiğit aşık
Bedenine sarılmak isteyen kor alevleri kıskanırdı
Biz ne volkanlar gördük, taşan taşan, bir avuç küle dönen
Ne aşklar, ne sevdalar, ne masallar dinledik
Ne dudaklar tanıdık, ne ağlayanlar gördük
Çok uzaksın bana bir rüya gibi,
Her gece bana koşan ama hiç yanımda olmayan.
Çok ihtiyacım var sana, hava gibi su gibi
Aklımda sen varsın dilimde sen.
Dudağımda sigaram var, dumanında sen.
Nereye baksam, kiminle konuşsam
Ağlama yarim, sızlanma gönlüm
Elbet erir bu karlar, biter bu hüzün
Gelir bu gecenin de sabahı, güneş yeniden doğar
Hasret eser ruzgariyla aglarim
Damla damla gözlerimde saklarim
Geceler gündüzleri kovalarken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!