Mendebur Şiiri - Mahmut Cantekin

Boş meydanda başkahraman mendebur,
Otomatik kör tüfektir kış çene…
Leşi bile çiğ çiğ yutar aç obur,
Kıyma yapar azı dişler makine…

İçi katran cephe açmış güzele,
Güzellikler dönsün ister gazele,
Kin kusuyor yarınlara ezele,
Yamyam olmuş düşü kanlı mengene…

Kırılan dal düşen serçe solan gül,
Viran bağlar sönen ocak kalan kül,
Deprem olsa zevkle verir yüz ödül,
Batsa Dünya tatmin olmaz bu gene…

Kuş yürekli bir sümüklü böcektir,
Kötülüğü güzel gören mercektir,
Her kılıkta birçok telde köçektir,
İnsanlıkta kan emici bir kene…

Cantekin der; mendeburlar yarışta,
Fışkırdılar her adımda, karışta,
Hedef diye kör kuyuya varışta,
Çeker ipi eli kıllı çingene…