Mençuna Şiiri - İlkay Coşkun

Mençuna

Vildan’ıma

burası hep özgür mavi
yanarım diye hiç korkmuyor orman

şafakla açar kollarını isinali
çam kokusu, şimşir yeşili eşliğinde

içimizde salkım saçak gönül erinci
ıhlamur kokulu dallarına gizlenir

dere sesinde doğup
güneşi özleyen oyun çocuğu

ağını atıp semadan eliboş
dönülen atmaca avıdır

inceden inceye süzülen ayça
köprüüstü dağılır kızıl gecede

serender duldalığı huzurunda
çay bahçesi gözlerini demlediğim

tutaste bir taç saçlarına şimdilerde
şiirin rüzgarında savrulan

kestane çiçeği kıpırtısında
aşkla dolar bal peteği

çayları yudumlayıp kaçkar’a karşı
her şey ne güzel görünüyor tanrım

güneşin sevinci gözlerimizde
sevdanın şiiri bu
aşkın şiiri bu

İlkay Coşkun
27.08.2012