Men Ömür Sürmedim Şiiri - Xalide Efendiyeva

Men ömür sürmedim, o meni sürüb
İllerim xebersiz axıb yanımdan.
Başım öz derdime ele qarışıb,
Baxdlm ki, böyümek çıxıb yadımdan.

Saçlarım hele de tumar isteyir
Ananın erköyün balası kimi
Felek pusqudadı meni izleyir
El çekmir başımın belası kimi.

Uşaqlar yene de sefe düzlenib
Benövşe, düş bende, sele menimle
Gözümü yumanda qaçıb gizlenib
Gizlenpaç oynayır tale menimle

O öten illerden indiye qeder
Uşaqlıqdan başqa de neyim qalıb
İllerin zehmeti gedibdi heder
Men yaşa dolmuşam, üreyim qalıb