MEN ÇALAP DEYU
Doksan dokuz ismi olan Rabbimi,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Kobra gibi sokup, dökme zehrini,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Bana öğretmeye kalkma dinimi,
İbadetten öne koydu ilimi.
Müslümanlık akar, kessen dilimi,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Yeter ki şirk koşup, günaha batma,
Şeytan’la yatıp ta, Şeytan’la kalkma.
Benden değil diye, insanı yakma,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Tek Tanrı inançta, ayırım olmaz,
Her insan fanidir, kul baki kalmaz.
Münafığı Rabbim, cennete almaz,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Yunus felsefesi, rehberim benim,
Çocukken eridi, nefretim-kinim.
Her kulu sevmeyi, öğretti dinim,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Evreni yaratan, her dilden anlar,
Cahil kalan insan, Arapça sanar.
Cehennem narında, inkârlar yanar,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Söyle bana peygamberin mezhebin,
Başka mezheplere, nedir bu kinin?
Her insanı sev der, anlasan dinin,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Tek Tanrı’lı dinse, bu ayrım niye?
Ben sana karışmam, kardeşiz diye.
Karşılıklı sevgi, dostluk hediye,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Yunus dergâhında, arındım-piştim,
Bektaşi Veliyle, çok dolu içtim.
Boz atlı Hızır’la, sırattan geçtim,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Rızazade, cehli yenmek hayli zor,
Aklı hiç çalışmaz, fikri ise tor.
Hiç mahsul verir mi, sulanmayan bor?
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
20 MART 2011
FAHRİ BULUT RIZAZADE
Kayıt Tarihi : 20.3.2011 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yunus dergâhında, arındım-piştim, Bektaşi Veliyle, çok dolu içtim. Boz atlı Hızır’la, sırattan geçtim, Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
—MEN ÇALAP DEYU-
Doksan dokuz ismi olan Rabbimi,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Kobra gibi sokup, dökme zehrini,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Bana öğretmeye kalkma dinimi,
Müslümanlık akar, kessen dilimi.
İbadetten öne koydu ilimi,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Yeter ki şirk koşup, günaha batma,
Şeytan’la yatıp ta, Şeytan’la kalkma.
Benden değil diye, insanı yakma,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Tek Tanrı inançta, ayırım olmaz,
Her insan fanidir, kul baki kalmaz.
Münafığı Rabbim, cennete almaz,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Yunus felsefesi, rehberim benim,
Çocukken eridi, nefretim-kinim.
Her kulu sevmeyi, öğretti dinim,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Evreni yaratan, her dilden anlar,
Cahil kalan insan, Arapça sanar.
Cehennem narında, inkârlar yanar,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Söyle bana peygamberin mezhebin,
Başka mezheplere, nedir bu kinin?
Her insanı sev der, anlasan dinin,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Tek Tanrı’lı dinse, bu ayrım niye?
Ben sana karışmam, kardeşiz diye.
Karşılıklı sevgi, dostluk hediye,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
Yunus dergâhında, arındım-piştim,
Bektaşi Veliyle, çok bade içtim.
Boz atlı Hızır’la, sırattan geçtim,
Sen Allah deyu sev, men Çalap deyu.
BUNU BAŞARIRSAK MESELE KALMAZ ZATEN. TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (2)