Men Aref Sırrına Ermeyen Kişi

Men Aref sırrına ermeyen kişi
Kargayı görünce bülbül sanarmış
Özüne dar çekip durmayan kişi
Katırı görünce düldül sanar mış

Bunların dilleri uzun uzunca
Çok sevinir kendi kuyu kazınca
Azıcık harfiyle yazı yazınca
Kendini dünyaya Resul sanarmış

Her müşküle daim cevabı vardır
Fetvası nakş eder hesabı vardır
Ağzında salyalı hitabı vardır
Çalıyı bahçede bir gül sanarmış

Zahide hoş gelir Arife zulüm
Sanar ki kendine gelmez hiç ölüm
Başında bir örtü demez ben kelim
Kendini İbrahim Halil sanarmış

Övgüyü pek sever yargıya düşman
Sofrası kıyl-ü kal içkisi güman
FUKARA bunlardan uzak dur aman
Yalanı özüne delil sanarmış