Memurum Emeklim Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Ne tuhaf olduk,
Bir acayip
Aynı fırına, aynı markete gider iken
Aynı pazara, aynı kasaba, aynı berbere
Farklı farklı artışlarla,
Bir acayip bakışlarla...

- Ne diyorsun
Memurum, emeklim
" Her şey para değildir." öyle mi?
Öyleyse
Birkaç maaş, huzur hakkı alanlara
Ne demeli
Avantalara konanlara. -

Ne garip değil mi
Ne acayip
Aynı ülkede yaşar iken
Aynı şehirde, aynı mahallede, aynı sokakta
Farklı farklı artışlarla,
Farklı farklı bakışlarla
Mükafatlandırılmak!

Biri doların yükselişinden etkilenirken
Diğeri etkilenmiyormuş gibi.
Biri akaryakıt zammında çok para verirken
Diğeri hiç vermiyormuş gibi.
Biri yerken, içerken, gezerken
Diğeri hep oruç tutacakmış gibi.
Biri giderken doktoruna,
Diğeri hiç
Hiç hasta olmayacak
Hazır tabut,
Helvasının karılmasını bekleyecekmış gibi.

Bir acayip olduk,
Bir garip.
Ne tuhaf olduk
Bir acayip
Bile bile her şeyi birbirine karıştırdık.
Hak verilmez alınır demek varken,
Susuverdik.