Memur Şiiri - Ozan Yayla

Ne olacak bçyle bizim halimiz,
Fren patlatmış otobüs gibiyiz..
Doğrulmadı hiçbir zaman belimiz,
Murat 124'de süs gibiyiz...

Kasap sohranıyor, bakkal sövüyor,
Manav çomak olmuş, hergün dövüyor,
Devlet bizi arada bir övüyor,
Senede bir anılan büst gibiyiz...

Üstümde yok, ayakta yok, başta yok,
Tabakta yok, tencerede, aşta yok,
Çolukta yok, çocukta yok, eşte yok,
Özgürlük kazanmış Urus gibiyiz...

İlaç bulamıyok, yara sarmıyok,
Çoluğa-çocuğa halın sormuyok,
Masraf çıkar diye eve varmıyok,
Sanki avradınan biz küs gibiyiz...

Biz gam ile, gasavetle dolduk da,
Sarım sarım sararıp da, solduk da,
Çoktan beri üçkâğıtçı olduk da,
Kravatımız var, dürüst gibiyiz...

Ozan derki; koştururlar yorarlar,
Beş senede bir halımı sorarlar,
Ertesi gün defterimi dürerler,
Rotu çıkmış bir minibüs gibiyiz...

Keskin-1993

Ozan YAYLA